Met een snijdende oostenwind werd zondag de derde Woolderesloop gehouden. Terwijl Jacqueline en Henriëtte zich langs het parcours opstelden, maakten 9 Kopslopers zich klaar voor de start.
Ondanks de kou en de straffe tegenwind aan het einde liepen Henri en Marjolein allebei een prachtig PR. Raymond liep het grootste gedeelte met Henri mee, maar kon aan het einde nog wat meer versnellen. Jeroen liep ook met hen mee, maar had er iets meer van verwacht, omdat hij de 10 kilometer deed en Raymond en Henri 15 kilometer. Peter van der P. liep weer de 10 kilometer, maar kwam in een dipje terecht:

De derde Woolderesloop was eigenlijk mijn tweede. In verband met ziekte was de vorige aan mij voorbijgegaan.

 

Na de gebruikelijke voorbereiding, bestaande uit de fietstocht met medeloper Marjolein, koffie bij Hans en de warming-up, waren de meeste Kopslopers (6 stuks) bij elkaar gekropen om de koude wind buiten te sluiten.
Tijdens het lopen van de eerste kilometers werd voor mij al duidelijk dat het geen toptijd zou worden en gaandeweg bekroop een negatief gevoel van de zin en onzin van de Wooldereslopen en hardlopen in het algemeen zich meer en meer. Speciaal toen het op een stuk uit de wind en in de zon best warm werd was de neiging om te gaan wandelen best groot. Toch doorgezet en ruim langzamer dan de eerste loop werd ik opgevangen door de medelopers.

Na maandagavond het gevoel van de zondag gedeeld te hebben met een aantal clubgenoten steeg mijn ambitie weer en kon ik mezelf weer wat pijn doen tijdens de heerlijke fartlektraining van Niels. En dat is waarom het voor mij zo lekker is om bij de club te lopen. Delen, aansporen, steunen en elkaar meenemen. Allen bedankt!

Hieronder vind je de uitslagen van deze derde Woolderesloop.

Afgelopen weekend werd er in Apeldoorn de Midwintermarathon gelopen. De marathonafstand is sinds vorig jaar weer aanwezig in een trailmarathon, die Elsa op zaterdag liep. Voor een trail was deze loop niet echt zwaar, maar hij was wel mooi. Dat ze onderweg een wild zwijn zag maakte het extra bijzonder.
De andere afstanden werden zondags op de weg gelopen. Er was keuze uit de Acht van Apeldoorn, de Mini Marathon van 10 Engelse mijlen (16,1 km) en de Asselronde van 25 km.
Mieke liep de 8 kilometer nadat Jan Jaap, Jacqueline en Dominique de Asselronde hadden volbracht. Dit is het verslag van Dominique:

Samen met Jacqueline en Jan Jaap had ik mij opgegeven voor de Asselronde. Door deze wedstrijd samen met de Marathon in Enschede te lopen doen we mee aan een combinatieklassement. Beide wedstrijden zijn namelijk de twee oudste nog bestaande hardloopevenementen in Nederland.

 

Zondag 4 februari stond de Asselronde op het programma, en daarmee een mooie voorbereiding op de marathon. Het beloofde een mooie, koude dag te worden. Samen met Jacqueline ben ik richting Apeldoorn afgereisd. Jan Jaap zou rechtstreeks gaan.
De temperatuur zat rond het vriespunt, samen met een flinke noordoostenwind werd de gevoelstemperatuur -4 graden. Vanaf de Hanos werden we met een shuttlebus naar de stad gebracht. Na de startvakken te hebben verkend zijn we op zoek gegaan naar een beschutte
plek (de dameskleedruimtes). Nadat we alle kledingscenario’s hadden doorgenomen, hebben we ons in het uiteindelijke wedstrijdtenue gehesen. Vlak voor de start zijn we met onze poncho’s de startvakken in gesneld. Ondanks het feit dat ik in vak C zou starten kon ik toch ongezien met Jacqueline in vak B starten. Helaas hebben wij Jan Jaap voordien niet meer getroffen (hij bleek achteraf toch in vak C te starten).

Na het startschot waren we redelijk snel over de startlijn heen (ca. 2 minuten). Het idee was om lekker rustig te starten en later te gaan versnellen. De eerste kilometers in de stad met de wind in de rug waren prima om lekker op te warmen.
Na ca. 5 kilometer kwamen we meer buitenaf en ontstond ook wat meer ruimte om te lopen. Jacqueline was ik inmiddels uit het oog verloren. Het parcours was toch iets heuvelachtiger (vals plat) dan ik had verwacht. Al snel kon ik alle mensen die mij hadden ingehaald weer gaan inhalen. Dit ging zo door, via Hoog Soeren en de Asselsche Heide, met een afwisselend parcours en mooie vergezichten.
Na 15 kilometer veranderde dit nogal drastisch nadat we rechtsaf sloegen de Amersfoortseweg op. Deze weg zouden we tot aan de finish vervolgen via het fietspad en één weghelft. Ook hierin zaten flink wat klimmetjes en we hadden een koude wind tegen. De handschoenen toch maar weer aangedaan omdat het wel fris werd. Dit was een lastig stuk waar ik mij toch goed doorheen wist te slaan.
Met de laatste kilometers in het vooruitzicht (bergaf) kon er langzaamaan worden versneld. Ondertussen een groepje mensen om mij heen die daar hetzelfde over dachten. In de laatste kilometers er alles uitgehaald wat eruit te halen viel.

Over de finish met een eindtijd van 2:03:57 en een voldaan en tevreden gevoel.

Vanwege de kou in de kleedruimte op Jacqueline gewacht, die met een eindtijd van 2:26:49 ook tevreden was (ondanks haar hielspoor). Jan Jaap helaas niet meer getroffen, hij had ook een mooie tijd neergezet van 2:25:16.

Nu op weg naar de marathon!

Ondertussen werd er in Hengelo gebuffeld tijdens de tweede Woolderesloop. Ook hier kwam weer een aantal Kopslopers in actie. Herman boekte een mooie vooruitgang en Marjolein wist onder de 50 minuten te duiken. Ook Martijn heeft zichzelf verbeterd.

Alle uitslagen zijn hieronder te vinden.

Afgelopen zaterdag werd er een gloednieuwe cross gehouden in Holten. In plaats van de Holterbergcross werd iets verderop de Zuurbergcross gehouden. Deze is onderdeel van het Crosscircuit van het Oosten en zodoende stonden Jacqueline en Elsa aan de start. Martha was wel nieuwsgierig naar deze cross en liep als losse loper mee met de 10 kilometer.
Het parcours was van tevoren nog niet bekend, maar eenmaal op de locatie werd duidelijk dat het om twee rondes van 5 kilometer zou gaan.
Na de start krijgen de dames al gelijk een mix aan ondergronden onder de voeten. een zandpad leidt ze via een klinkerweggetje naar een erf, waarna ze dwars door een weiland naar het bos geleid worden. Na een kilometer komt de eerste serieuze klim, die best lang blijkt te zijn. De lopers gaan er in een sliert tegenop. Vervolgens komt er een stuk over de motorcrossbaan met pittige bultjes erin en na het tweede erf volgt nog een pittige lus door het bos, waar de tweede lange klim in zit.
Via een stoppelveld komen de lopers weer aan bij het terrein van de motorclub, waar de doorkomst is. Nu weten de lopers wat ze in de tweede ronde te wachten staat.

Elsa heeft de hele eerste ronde vlak achter een dame gelopen en kan haar in de tweede ronde voorbij. Het levert haar een 7e plek op bij de dames in 53:29.
Jacqueline vindt dit tot nu toe wel de zwaarste cross van het circuit, maar ook erg gaaf. Ze finisht net onder het uur.
Martha vindt het pittig, maar heeft ook genoten onderweg. Ook zij komt netto nog nét onder het uur binnen.

De volgende cross van dit crosscircuit is de Valentijnscross op zaterdag 10 februari bij het Lageveld in Wierden.

Foto’s van Math Willems fotografie. 

Afgelopen zondag werd de jaarlijkse Winter Step One Loop weer gehouden. Vijf Kopslopers meldden zich hier aan de start. In het startvak stonden ze bij elkaar, want de 10 kilometer en de halve marathon startten tegelijk.
Albert ging als enige voor de 10 kilometer. Hij is er na de testloop een tijdje uitgeweest met een blessure, maar nu was hij terug. Hij liep nog niet zo hard als hij in het voorjaar deed, maar hij is mooi op weg terug.
Dominique was van plan om het rustig aan te doen en wilde wel met Martha meelopen. Haar plan was ongeveer 5:40/km te gaan lopen. Jacqueline en Elsa wilden weleens kijken wat er vandaag in zou zitten. Elsa voelde zich niet superfit, maar ging toch weg op een tijd van 1:45. Jacqueline volgde met als doel net onder de 1:50 te komen.
Bij Elsa ging het niet lekker. Na Bornerbroek gooide ze de handdoek in de ring en wilde verder voor lekker uitlopen gaan. Jacqueline kreeg haar in de gaten, wat gelijk een mooi richtpunt was voor haar.
Een eindje na de tweede waterpost haalde Jacqueline Elsa in, die nog steeds niet lekker kon lopen en stukjes ging wandelen om haar hartslag van maximaal naar normaal te krijgen.
Ondertussen was Dominique weggelopen bij Martha. Ze vond het toch niet snel genoeg gaan. Tegen het einde liep ze Elsa achterop, die 3 minuten na Jacqueline over de finish kwam. Dominique kon de nietsvermoedende Elsa net niet meer inhalen, het scheelde maar een paar seconden.
Martha liep uiteindelijk ook niet helemaal haar geplande tempo. Ze was bij de Diepe Hel Holterbergloop sneller geweest en die was toch iets zwaarder.

Hieronder staan de uitslagen op een rijtje: