De Nunspeetse Heideloop

Afgelopen zaterdag togen Jacqueline en Elsa samen naar Nunspeet, voor de Nunspeetse Heideloop. Elsa had dit kleinschalige loopje al een paar keer eerder gedaan en had zich ingeschreven voor de 15 kilometer, terwijl Jacqueline hier voor het eerst liep en de 10 kilometer had gekozen.
Beide afstanden startten tegelijk. Met een kort hellinkje kwamen de lopers op de heide terecht, waar ze over smalle sporen over het zand liepen. Jacqueline zat vlak achter Elsa en probeerde dit zo lang mogelijk vast te houden. Het zonnetje kwam door en het lint gekleurde lopers werd over de paarse heide uitgerekt: wat een mooi gezicht!
Na 5 kilometer stond er een waterpost en dat was ook gelijk de splitsing. Jacqueline zat nog steeds achter Elsa. Het lopen ging bij beiden goed.
Terwijl Jacqueline over de heide aan de terugweg bezig was, maakte Elsa nog een lus door het bos, waar flinke plassen op de paden stonden van een regenbui vlak daarvoor. De kilometertijden zakten iets in, maar het ging nog steeds goed.
Jacqueline finishte in een mooie tijd van 50:56 als derde dame. Elsa werd ingehaald door een bekende, waarbij ze mooi een stukje aan kon haken. Deze man ontpopte zich als een ware haas en samen snelden ze over de smalle sporen over de heuvelachtige hei.

Ook Elsa kwam als derde dame binnen, tweede in de categorie tot 55 jaar met als tijd 1:15:23. Er werd nog flink nagepraat tot aan de prijsuitreiking. Daarna genoten deze Kopslopers van een welverdiend gebakje.

De Losserloop

Op zondag verscheen Jacqueline alweer aan de start van de Losserloop en ook Jeroen ging hier van start. Beiden gingen voor de halve marathon, die bestond uit vier rondes.
Bij Jeroen ging het niet zo lekker. Hij kreeg last van zijn schouder en besloot uit te stappen, maar niet nadat hij nog één ronde volle bak had gelopen. Dat gaf tenminste nog een beetje voldoening.
Jacqueline had als doel om stevig op tempo te lopen en ze kwam helemaal in haar ritme terecht. Met de Nunspeetse Heideloop nog in de benen had ze hier sowieso geen PR verwacht, maar de verrassing was groot toen ze bij de prijsuitreiking als 4e dame mocht aantreden met haar tijd van 1:51:04. Het leverde een mooie waardebon op. Een prima weekend voor Jacqueline dus!

Morgen wordt de Run Bike Run gehouden in Borne. We hebben gezien dat er weer aardig wat Kopslopers ingeschreven staan. Veel succes allemaal!

Een aantal Kopslopers reisde op zaterdag 12 augustus af naar de Ardennen, om deel te nemen aan de Trail des Fantômes op zondag 13 augustus.
Dominique, Jan Jaap en Elsa hadden met een groep een huisje gereserveerd vlakbij de start. Ook Stefan had een overnachtingsplek in de buurt geregeld. Alle 4 gingen ze voor de trail van 33 km, die om 10 uur van start ging.

De eerste kilometers gingen omhoog. Van een asfaltweg die goed te doen was, werd het steeds steiler en de meeste mensen gingen hier dan ook wandelen.
Het groepje Kopslopers werd hier al direct uit elkaar getrokken, omdat ieder zijn eigen tempo ging lopen. Na deze eerste klim volgde een mooie afdaling over een breed pad met stenen, waarna de smalle paadjes aan de beurt kwamen. Hier en daar lag er een boomstam over het pad en een stukje later moest er over wat rotsachtig terrein geklommen worden. De omgeving zorgde voor veel afwisseling.

Vlak voor de eerste post op 14 kilometer zaten er nog twee venijnige klimmen in de route. Het aanvullen van eten en drinken was dan ook geen overbodige luxe en ook de rust was zeer welkom.
Stefan besloot om hier uit te stappen. Hij had ’s nachts overgegeven, maar was toch gestart. De andere drie waren de post al voorbij, liepen inmiddels een stuk uit elkaar en kwamen elkaar ook niet meer tegen.
Na de post moest er met een ketting tegen de rotsen op geklauterd worden, waarna een mooi uitzicht volgde.

Ongeveer halverwege stonden de lopers weer beneden bij het riviertje de Ourthe, die doorwaad moest worden om aan de overkant te komen. Het water was verfrissend.

Zo volgden er allerlei paden. De paadjes langs de Ourthe waren technisch te noemen: veel boomwortels en gladde stenen met zo hier en daar een boomstam of tak, waar men overheen of onderdoor moest.
Het zonnetje was er inmiddels bij gekomen en het werd warm. De beklimmingen waren steil, maar bovenaan wachtte vaak een prachtig uitzicht.
De tweede en laatste post stond op 28 kilometer. Daarna kwam er nog één lange, zware klim: de Muur van Mabôge. Deze was niet hardlopend te doen, maar de Kopslopers wisten alle 3 dat het hierna makkelijker zou worden: de laatste 4 kilometer gingen vrijwel alleen nog maar omlaag.
Zo’n 2 kilometer voor de finish was de speaker al te horen en het geluid zwol steeds meer aan. Nog een steile afdaling over hele smalle paadjes, die zigzaggend over de helling liepen. Beneden wachtte de laatste rivieroversteek, waar zich heel wat publiek verzameld had. Het koele water zorgde bij menigeen nog voor wat krampverschijnselen, wat niet zo vreemd was na zo’n tocht.
Dominique kwam als eerste over de finish in een tijd van 4 uur en 46 minuten. Ze had al een droog shirt aangetrokken toen Elsa arriveerde: 5 uur en bijna 7 minuten, een minuutje sneller dan vorig jaar. Terwijl Elsa snel naar het huisje ging om ook wat droogs aan te trekken, kwam Jan Jaap binnen. Hij was kapot, maar had het toch mooi gedaan in 5 uur en 27 minuten.
In het zonnetje werd er gewacht op de andere lopers. Een collega van Elsa liep haar eerste 33 km in 5:48 en een loopmaatje uit Nijverdal volbracht de 48 km in 8 uur 17.
Iedereen vond het zwaar, maar wel ontzettend mooi. De voldoening was dan ook erg groot. Nadat de laatste twee in 7:08 werden binnengehaald, kon iedereen uit het huisje zich opfrissen en werd er gezamenlijk gegeten in het plaatsje La-Roche-en-Ardenne.

Afgelopen dinsdag werd de laatste Zomeravondcup gehouden. Jeroen was op vakantie, maar Henriëtte was er wel als supporter. In principe waren de kaarten al geschud en als er niks geks zou gebeuren, zou Dominique eerste worden en Elsa tweede.
De start was zo mogelijk nog sneller dan de eerste twee keren. Een flinke groep heren trok gelijk het tempo omhoog. Dominique liep achterin deze groep mee, maar bij Elsa viel er toch al wel een gat.
Dat gat bleef de hele wedstrijd en werd alleen maar groter. Dominique wilde een poging doen om onder de 46 minuten te komen. Elsa liep de eerste ronde goed, maar zakte de tweede ronde per kilometer steeds een paar seconden in.

Dominique wist haar snelheid goed vast te houden en finishte in een prachtige tijd van 45:15 als eerste dame! Een verbetering van haar PR met meer dan een minuut!
Elsa liep de wedstrijd goed uit, maar kon niet tippen aan haar eerder gelopen tijden. Ze finishte als tweede dame in 47:56.
Na afloop was er de prijsuitreiking, want dit was de laatste wedstrijd van de serie. De twee beste tijden tellen hier mee voor het klassement. Aangezien de klassering steeds hetzelfde was, was het geen verrassing dat Elsa tweede werd en Dominique eerste. De derde deed deze keer niet mee en was dus ook niet aanwezig.

Na afloop werd er nog een gezellige verloting op startnummer gehouden, waardoor de dames allebei nog een extra prijsje mee naar huis kregen. Het was weer een geslaagde Zomeravondcup.

Een aantal Kopslopers heeft afgelopen weekend meegedaan aan de allereerste editie van de Vechtdaltrail. Van tevoren zijn er al wat verkenningstochten meegelopen, waardoor het terrein niet helemaal onbekend was.

Om half 10 startte de eerste groep, die 44 kilometer zou gaan lopen. Hierin zaten Stefan en Elsa. Beiden hadden als doel om de trail lekker uit te lopen. Snelheid is bij trails niet belangrijk, al kan het wel leuk zijn om vlot door te lopen. Elsa liep steeds een stukje achter Stefan en bij elke post kwamen ze elkaar weer tegen.

Een kwartiertje na hen gingen Jan Jaap, Dominique en Peter de Z. van start op hun 28 kilometer en ook bij hen stond het genieten op de eerste plaats.
Het eerste deel van de route ging gelijk op over zandwegen, mooie bospaadjes en smalle sporen door het gras.
Na 15 kilometer splitste de route, maar een eindje verder kwamen ze weer bij elkaar. In de route van de 28 kilometer was één zandverstuiving te vinden, bij de 44 kregen ze er twee voor de kiezen. Omdat het de hele week droog was geweest, was het zand mul, maar de toplaag was (net als de lopers) natgeregend, waardoor het zand onder de schoenzolen bleef plakken en zorgde voor extra zware schoenen.
De drie lopers van de 28 kilometer hebben alle drie lekker gelopen. Dominique werd zelfs derde bij de dames, al hing daar geen prijs aan.
Elsa had het idee dat het in het begin wat te hard ging. Ze liep met een loopmaatje mee, maar hoe verder ze kwam, hoe beter het ging. Genoten werd er sowieso en onderweg werden natuurlijk de nodige foto’s gemaakt.

Toen het loopmaatje last van zijn kuiten kreeg bij 33 km, is ze alleen verder gegaan en ze kon het laatste stuk net zo hard doorlopen als in het begin.
Stefan liep ook lekker en had het prima naar zijn zin. Ergens rond de 40 kilometer volgde hij per ongeluk de lintjes van de heenweg weer, waardoor hij een iets andere route liep dan de bedoeling was. Gelukkig scheelde het maar 200 meter.
Uiteindelijk hebben alle Kopslopers ervan genoten en dat was precies de bedoeling. De VechtdalTrail is een mooi, nieuw evenement en zal hopelijk volgend jaar een vervolg krijgen.

In de weken ervoor is er door verschillende Kopslopers ook aan een aantal wedstrijden meegedaan. Zo verbeterde Jan Jaap zijn PR op de 10 km bij de CityRun in Hengelo met maar liefst 3 minuten!
Vorige week dinsdag was de tweede editie van de Zomeravondcup, waarbij Dominique opnieuw de leiding bij de dames nam. Elsa kwam daar een halve minuut tekort voor en Jeroen kon nét niet binnen de 50 minuten finishen. Nog één Zomeravondcup te gaan!
Afgelopen zondag liep Jeroen alweer in Reutum bij de Dom Verdanloop de halve marathon. Hier kon hij met 1:49:53 net onder de 1:50 duiken en daar is hij erg blij mee.

Hieronder de uitslagen van de loopjes van de afgelopen tijd:

Afgelopen dinsdag werd de eerste van een serie van 3 wedstrijden gelopen: De Zomeravondcup in Albergen. Dominique was één van de Kopslopers die hieraan meedeed:

Elsa heeft mij enthousiast gemaakt om mee te doen aan de Zomeravondcup in Albergen. Een mooi, kleinschalig loopevenement waarbij je mee kunt doen aan het klassement door minimaal 2 van de 3 wedstrijden van 5 of 10 kilometer te volbrengen.
Dinsdag 6 juni stond de eerste wedstrijd op het programma. Samen met Jeroen en Henriëtte ben ik naar Albergen gereden. De start was bij ’t Vossenveen, een centrum voor kunst, cultuur & ambacht bij het Almelo-Nordhornkanaal.
De dag beloofde niet veel goeds; enkele harde regenbuien en veel wind. Onderweg en zelfs 5 minuten voor de start van de wedstrijd regende het erg hard. Elsa was met de fiets gekomen en was al natgeregend voordat de wedstrijd begon.
Ik had me nergens op ingesteld. Een weekend achter de rug met veel trailkilometers (21 en 23) en een aanhoudende verkoudheid waren niet de beste voorbereiding en omstandigheden om te lopen.
Vijf minuten voor de start werd iedereen verzocht om naar buiten te gaan, ondanks de regen. Ja, dat betekent dus dat wij niet hadden ingelopen… De start lag 400 meter verwijderd van de locatie onder een mooie regenboog en dit was onze warming up. De 5 en 10 kilometer zouden tegelijk starten.
Elsa en ik zijn vlak voor de start iets naar voren gegaan in de hoop iets sneller van start te kunnen gaan op het zanderige, natte weggetje. Vrij onverwachts klonk het startschot (het was inmiddels droog). Elsa liep naast mij en ging best hard van start. Ik wilde me niet laten kennen en ben maar gevolgd.
Na 1 kilometer kon ik een kleine voorsprong opbouwen en had een mannelijke deelnemer als richtpunt voor mij lopen. Deze man heb ik gedurende de hele wedstijd op 50 meter voor mij kunnen houden. Doordat het parcours uit twee rondes bestond, parallel langs het kanaal, kon je de rest van de lopers goed zien. In de eerste ronde zag ik Jeroen en Henriëtte net na het keerpunt aan de andere zijde lopen. Elsa liep vlak achter mij.
Het parcours was niet erg uitdagend, met veel zand en modder. Verder meende ik ook nog wat hoogteverschillen waar te nemen. Na de eerste ronde viel het lopersveld helemaal uiteen, doordat de lopers van de 5 kilometer klaar waren. Ook zag ik één of twee dames afslaan richting finish. Dit kon best wel eens betekenen dat ik de eerste dame op dat moment was… De man die ik als richtpunt had liep gelukkig wel de 10 kilometer.
In de tweede ronde kon ik het tempo mooi vasthouden, ondanks dat ik meer last kreeg van mijn verkoudheid. Elsa, Jeroen en Henriëtte waren nog steeds zichtbaar vanaf de overzijde van het kanaal.
Uiteindelijk ben ik gefinisht als 1^e dame met een tijd van 46.35 min, waarmee ik 10 seconden van mijn PR af heb gehaald. Elsa volgde al snel met 47.52 minuten, waarmee zij dik tevreden was.
Ook Jeroen (50.36 min) en Henriëtte (56.15 min) hebben een mooie tijd gelopen. Het was een snel deelnemersveld: alle lopers waren binnen het uur binnen. Op naar de volgende wedstrijd op 20 juni!

Voor wie nog mee wil doen met de competitie: dat kan nog steeds. Het klassement gaat over de twee snelst gelopen tijden. Een losse wedstrijd lopen kan natuurlijk ook.
Hieronder vind je de uitslagen op een rijtje: